Ίσαρη Αρκαδίας - Νοέμβριος 2009

Ίσαρη φυσικά. Για όσους θέλουν ένα χωριό -μπουκίτσα για το weekend, με καταπληκτική θέα και γνήσια φύση και χωριάτικα σπιτάκια.

Φτάσαμε Παρασκευή βράδυ και ο ξενώνας Ισαραίικο σπίτι ήταν μια ευχάριστη έκπληξη! Ο χώρος μαγικός, τα δωμάτια πολυτελή αλλά με χαρακτήρα σπιτικό και με θέα που κόβει την ανάσα...

Η φιλοξενία της Βάσως και της Αθανασίας μοναδική, μας έκαναν να νιώσουμε σαν στο σπίτι μας.

Οι βόλτες στη Μεγαλόπολη, στα γύρω χωριά, στις πλατείες και στις βρυσούλες μας ανανέωσε .. η φύση ντυμένη στα χρώματα του φθινοπώρου. Πεντακάθαρη ατμόσφαιρα και μυρωδιές από τα τζάκια..

Για φαγητό αποφασίσαμε να επισκεφθούμε το Νερόμυλο του Νικόλα, στην εκκλησία-θαύμα της Α.Θεοδώρας με τη σκεπή που έχουν φυτρώσει 17 πλατάνια! Το φαγητό ήταν πολύ καλό απλά ο χώρος, όντας αχανής και άδειος, δε μας τράβηξε ιδιαίτερα, μας θύμισε τεράστιο χώρο κατασκήνωσης ή στρατοπέδου. Είναι το ότι απευθύνεται σε όσους επισκέπτονται την εκκλησία δλδ πούλμαν κ τέτοια.. δεν πειράζει,ήταν πολύ καλό το φαγητό.

Την Κυριακή φύγαμε και περάσαμε από το Λεβίδι και τη Χωτούσσα. Ωραία χωριά,το Λεβίδι είναι μεγαλούτσικο.Φάγαμε υπέροχο ψητό στον Κουμπούρη. Θαύμα: δεν κάπνιζε κανένας μέσα. Τελικά οι άνθρωποι στην επαρχία είναι πιο μπροστά από εμάς.

Κουφονήσια - Αύγουστος 2009

Δεν περιγράφεται το μέρος. Ειλικρινά, δεν περίμενα να πάω σε μέρος που δε χρειάζεται μεταφορικό μέσο. Μου το λέγανε και δεν το πίστευα.

Καταπληκτικά νερά, γραφικά μαγαζάκια, νόστιμα και σχετικά οικονομικά ταβερνάκια και ουζερί...

Προτείνονται ανεπιφύλακτα: Καρνάγιο και οι Αταίριαστοι. Μας άρεσε και ο καπεταν Νικόλας αλλά δυστυχώς είχε πολύ αργό σέρβις και κοντέψαμε να φάμε τα πιάτα!

Επίσης, στην πρώτη από τις παραλίες έχει και ένα ωραίο σελφ-σέρβις εστιατόριο, με ωραία δροσιά και φρέσκα πιάτα.

Διαμονή: για ποιοτική διαμονή σε γραφικά στούντιο που θα θελατε να είναι το μικρό σας εξοχικό συνιστούμε τη Villa Ostria. H μητέρα του ιδιοκτήτη (Νικήτας) έχει πιο απλοϊκά στούντιος, αλλά με φοβερή θέα και πιο δική του βεράντα. Συμβουλή: για όσους κάνουν κάμπινγκ, το κάμπινγκ είναι κλειστό, δε λειτουργεί.

Μήλος-Φολέγανδρος: Αύγουστος 2008

Το καλοκαίρι αυτό η υπομονή μου και η κούρασή μου έφτασαν στο αμήν.. περίμενα δεκαπενταύγουστο για να πάρω την άδεια, με αποτέλεσμα να φτάνουν οι μέρες των διακοπών και να αισθάνομαι ράκος.
Περιττό να αναφέρω ότι κρατήσεις για τα δωμάτια και ακτοπλοϊκά εισιτήρια είχαν κανονίστηκαν από Ιούνιο σχεδόν!
Πρώτη στάση λοιπόν, η Μήλος. Αποφασίσαμε να μείνουμε στην Πλάκα, που είναι κάτι σαν η Χώρα της Μήλου. Μιας κ μας αρέσουν τα δωμάτια που είναι παραδοσιακά, προτιμήσαμε το Αρχοντούλα στούντιος και δεν απογοητευτήκαμε καθόλου! Δείτε τη θέα από το δωμάτιο! Επίσης όλα μέσα πολύ περιποιημένα, παραδοσιακά κ καθαρά! Μας άρεσε πολύ που η πόρτα του μπάνιου είχε ένα φινιστρίνι! Το στούντιο είχε δική του αυλίτσα που έβλεπε στο δρόμο. Το πρωί είχε σκιά κ παίρναμε το πρωινό μας εκεί. Το πρωινό δε προσφέρεται από τη διεύθυνση, κάναμε τα ψώνια μας κ τρώγαμε εκεί μιας κ είχε κουζίνα, ψυγείο κλπ. Τιμή δωματίου για Αύγουστο? Πολύ καλή, στα 75 ευρώ. Τα άξιζε.

Η Μήλος φημίζεται φυσικά για τις παραλίες της, για όσους δεν το ξέρουν. Για μένα, η πιο ωραία είναι το Παλαιοχώρι! Πήγαμε 2 φορές (από τις 6 ημέρες που είχαμε στη διάθεσή μας). Έχει ένα πολύ ωραίο μπαράκι (το τελευταίο στη σειρά). Για τα νερά, δε συζητάω! Δε χορταίνεις να βουτάς. Για όσους κάνουν ψαροντούφεκο, κάτι θα βρούν. Στη Μήλο ήμασταν με ένα φιλικό ζευγάρι και περάσαμε πάρα πολύ καλά μαζί.

Λίγα λόγια αξίζει να πούμε και για το Τσιγκράδο, που αν και δεν είναι ό,τι καλύτερο για μια πολύωρη παραμονή (είναι εντελώς βραχώδες) είναι ιδιαίτερα γραφική παραλία κ πολύ χαρακτηριστική της Μήλου.

Αγαπημένο μέρος για φαγητό, φανταστική κουζίνα, φανταστική θέα σε όλο το πέλαγος, πολύ καλό σέρβις, είναι το εστιατόριο της "Εργίνας"! Να παραγγείλετε οπωσδήποτε τα ζυμαρικά (θα προσπαθήσω να θυμηθώ την ονομασία τους) με πελτέ κ σκόρδο. Απλή αλλά απροσδόκητη γεύση! Όλα τα πιάτα πάρα πολύ νόστιμα. Αν πάτε Σάββατο, να κάνετε κράτηση (22870/22524).

Και τώρα, κάτι αρνητικό για τη Μήλο... το ζαχαροπλαστείο-καφέ "Παλαιός", στην Πλάκα. Δυστυχώς, μείναμε απόλυτα δυσαρεστημένοι από το σέρβις του καταστήματος, τραγικά αγενείς ΟΛΟΙ. Μιας κ δεν είχαμε βρει κάτι άλλο σε γλυκό (και όντας όλοι μας καλοφαγάθες και καλομαθημένοι, θέλοντας ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ γλυκάκι) πηγαίναμε επί 4 συνεχόμενα βράδια στον Παλαιό. Ε, τέτοια αγένεια,πρώτη φορά. Χαρακτηριστικά να περιγράψω ένα γεγονος: τελευταίο βράδυ για τον Κώστα κ τη Χρύσα (εμείς θα καθόμασταν λίγο ακόμα), πάμε στον καθιερωμένο πλέον Παλαιό για το γλυκάκι, λίγο αργά (πιο πριν, είχαμε πάει στα "Μποφόρ", στα Πολλώνια). Το μαγαζί όμως, ήταν κανονικά ανοιχτό, οπότε κ καθήσαμε. Μετά από εκνευριστική αργοπορία, έρχεται μια σερβιτόρα να πει στα παιδιά "δυστυχώς το παγωτό τιραμισού μας τελείωσε". Αυθόρμητα, η Χρύσα κ ο Κώστας σηκώνονται να διαλέξουν κάτι άλλο. Οπότε αυτή τους βλέπει κ λέει: "Φεύγετε? Ε κ εγώ στη θέση σας το ίδιο θα'κανα"! Σαν να μας έλεγε το γαϊδούρι τι κάθεστε κ δε φεύγετε? τσ τσ τσ....

Εκτός από τη Χρύσα κ τον Κώστα, στη Μήλο συμπέσαμε με ένα άλλο φιλικό ζευγάρι (πρόσφατα μάλιστα αρραβωνιάστηκαν, τις ευχές μου), την Φιλιώ και το Γιάννη. Περάσαμε την ημέρα μας σχεδόν όλη στην παραλία .. (θα θυμηθώ το όνομά της, που θα πάει..!) Μετά το μπάνιο, ήρθε η ώρα να μαγειρέψουμε τα ψάρια που ψαρέψαμε με ψαροντούφεκο! Ευτυχώς το "σπιτικό" μας περιελάμβανε τα απαραίτητα σκεύη κ καθόλου δε μας προβλημάτιζε που θα βρωμίζαμε ψαρίλα. Το μόνο ατυχές γεγονός της ημέρας ήταν ότι ήταν Κυριακή κ ήταν τα πάντα κλειστά! Στο δωμάτιο δεν είχαμε τίποτα από υλικά μαγειρέματος, ούτε λάδι ούτε καν αλάτι! Τελικά, μετά από μίνι περιπέτεια (ζητιανέψαμε λάδι από ένα καφέ, "κλέψαμε" ζαρζαβατικά από ένα μανάβικο, ζητήσαμε "επιπλέον" αλάτι για τις τηγανιτές πατάτες που αγοράσαμε), ετοιμάσαμε ένα πλούσιο δείπνο ;)

Τελευταία μας ημέρα στη Μήλο... την περάσαμε στο Παλαιοχώρι (φυσικά!)... είχε ήδη ο κόσμος αρχίσει να "σπάει" (τέλη Αυγούστου..) κ ήταν πολύ ήρεμα... μετά το μπάνιο μας, φάγαμε στο Σιρόκο, επί της παραλίας... ορέο φαγητό αλλά κάτι ανεμιστήρες που σου έπαιρναν το κεφάλι! Την επόμενη μέρα, φεύγαμε ξημερώματα για Φολέγανδρο με το πλοίο της γραμμής...

Με την άφιξη στη Φολέγανδρο, αντιληφθήκαμε τη θετική ενέργεια του νησιού. Το πλοίο μας αφήνει στον Καραβοστάση κ μεις φυσικά θα μέναμε στη Χώρα! Πήραμε το ΚΤΕΛ (μια χαρά μπορώ να πω) κ μετά από μια ήρεμη κ γραφική διαδρομή μας άφησε στην κεντρική πλατεία της Χώρας. Απίθανο μέρος! Θα μέναμε στα ενοικιαζόμενα δωμάτιο "Κύμα στο Φως". Οι τιμές του ήταν πολύ λογικές. Ήταν 10.30 το πρωί οπότε το δωμάτιό μας δεν ήταν ακόμα έτοιμο. Πήραμε πρωινό στο καφενεδάκι στην "Πούντα" στην πλατεία. Ο,τι έπρεπε! Η Χώρα της Φολεγάνδρου είναι εκπληκτικά γραφική, σε καλεί να κάτσεις σε όλα τα καφεναδάκια κ σε όλα τα εστιατόριάκια! Αν κ στην αρχή λέγαμε τι θα κάνουμε 4 μέρες (μας φάνηκαν πολλές για ένα τόσο μικρό νησάκι) τελικά δε θέλαμε να φύγουμε!! Ρακόμελο και ματσάτα απολαμβάναμε σχεδόν κάθε μέρα! Οι παραλίες που επισκεφθήκαμε, Αμπέλι, Αγκάλη, Α.Νικόλαος, Κάτεργο. Τα δύο τελευταία μέρη ήταν κ τα πιο αξιόλογα. Ωραία νερά κ τοπίο. Στο Κάτεργο οπωσδήποτε νερό, φαγητό και ομπρέλα.

Φάγαμε στη Χώρα, "Πιάτσα", "Σπιτικό" και στον "Μίμη", στην Άνω Μεριά.

Όλα ένα κ ένα. Ήπιαμε τα ποτάκια μας στο "Λαούμι", του σπιτονοικοκύρη μας. Ανεβήκαμε στην εκκλησία, στο κάστρο με την εκπληκτική θέα.Με τα δωμάτια, μείναμε υπερ-ευχαριστημένοι,δε θα μπορούσε να'ναι καλύτερα.Υπέροχη Φολέγανδρος!

Ζαγοροχώρια - Χριστούγεννα 2008: Διαμονή στο Μικρό Πάπινγκο, 4 ημέρες

Οργανώσαμε τις διακοπές μας περίπου 1,5 μήνα πριν τα Χριστούγεννα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι μέχρι να βρώ δωμάτιο σε λογική τιμή (δε θέλαμε να κοστίζει πάνω από 80-90 ευρώ το βράδυ) πήρα 20+ τηλέφωνα!!
Τελικά βρήκαμε στο Μικρό Πάπινγο, στο Δία, με 75 ευρώ το βράδυ κ πρωινό. Ωραία!

Στο "Δία" είχαμε απλά σταματήσει την προηγούμενη φορά που επισκεφτήκαμε τα Ζαγοροχώρια, την Πρωτομαγιά του 2007. Είχαμε μείνει πολύ ευχαριστημένοι με την ποιότητα του φαγητού οπότε λέω γιατί όχι κ το δωμάτιο? Και ευτυχώς δεν πέσαμε έξω, με μόνη λεπτομέρεια το μπανάκι, που ήταν μικρό κ δεν είχε κάποια κουρτίνα στο ντούς με αποτέλεσμα να γίνεται το μπάνιο λούτσα όταν κάναμε ντούς.

Aναχωρήσαμε από Αθήνα την Τρίτη 23/12/2008, με διαδρομή από Ρίο-Αντίρριο. Η συνολική διαδρομή, με νορμάλ ταχύτητες (120χμ/ώρα στο εθνικό δίκτυο κ μέχρι 60χμ/ώρα στο επαρχιακό), χωρίς στάσεις, ήταν περίπου 6,5 ώρες. Είχαμε πάρει μαζί μας καφεδάκι κ τορτελλίνι φρεσκομαγειρεμένα!! Ακόμα κ τα φρούτα μας! Φτάσαμε κατά τις 11 το βράδυ με αρκετό κρυάκι. Το δωμάτιο ήταν ζεστό κ με τζακάκι μέσα, αν κ δε μπορούσαμε να το ανάψουμε :( Φάγαμε στο ταβερνάκι του Δία - πολύ καλομαγειρεμένο φαγητό κ πολύ οικονομικό, με κρασάκι κ δίπλα στο τζακάκι. Κουρασμένοι αλλά πολύ ευχαριστημένοι που οι διακοπές μας ξεκινούσαν στη φύση, επιτέλους!

Την άλλη μέρα, Παραμονή Χριστουγέννων, μετά το πρωινό (απλό αλλά με φρέσκα υλικά κ ωραίο καφέ) ξεκινήσαμε τη βόλτα μας στα χωριά. Η πρώτη μας στάση ήταν στις "Πισίνες", στο Ρογκοβό, στο δρόμο μεταξύ Μικρού κ Μεγάλου Πάπινγκο. Είχε λιακάδα αν κ πολύ κρύο. Μετά από μια μικρή στάση στο Μεγάλο Πάπινγκο , επισκεφτήκαμε τα χωριά Κάτω Πεδινά και Άνω Πεδινά.. Α, μην παραλείψω και τη στάση που κάναμε στο γεφυράκι πριν την Αρίστη, όπου το τοπίο είναι απλά εκπληκτικό!

Η πείνα άρχισε να μας διακατέχει, οπότε και αρχίσαμε να ψάχνουμε για ταβερνίο, όμως συναντήσαμε μεγάλη δυσκολία μιας και, αν κ μεσημέρι, τα πάντα ήταν κλειστά! Για καλή μας τύχη όμως συνεχίσαμε στη Βίτσα, όπου μας περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη! Το εστιατόριο "Κανέλλα κ Γαρύφαλλο"...! Το μαγαζί ήταν γεμάτο, κάτσαμε δίπλα σε μια παρέα πεζοπόρων που τους άκουγε όλο το μαγαζί, με το που έφυγαν ησύχασαν τα αυτιά μας. Το μενού του μαγαζιού ήταν πολύ καλό, τα πιάτα εμπνευσμένα, και όσοι αγαπούν τα μανιτάρια θα μείνουν πολύ ικανοποιημένοι, μιας κ οι ποικιλίες μανιταριών είναι αύθονες. Τα κυρίως πιάτα επίσης πολύ καλά. Το καπνιστό κοτόπουλο με ζυμαρικά και (σπιτικό) πέστο φαίνεται να είναι block buster. Πολύ ωραίο σπιτικό κρασί και αχλάδι ποσέ :) για επιδόρπιο! Για σαλάτα+πρώτο πιάτο+δύο κυρίως+κρασί+επιδόρπιο πληρώσαμε 55 ευρώ, έχοντας μείνει απολύτως ικανοποιημένοι.

Ανήμερα Χριστουγέννων, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε τις βόλτες προς τα χωριά. Η κίνηση άρχισε να αυξάνεται, πολλά τζίπ! Η διαδρομή μας περιελάμβανε τα χωριά Δίλοφο, Κήπους, Καπέσοβο, Τσεπέλοβο και... Βραδέτο! Το Βραδέτο μας το πρότεινε ένα από τα παιδιά στο προσωπικό του Δία. Τα χωριά όλα πολύ ωραία, ένα προς ένα. Κάναμε μεγάλες στάσεις στο Δίλοφο κ τους Κήπους (πήραμε πολύ ωραίες τυρόπιτες από φούρνο στο τέλος του χωριού). Στο Δίλοφο σταματήσαμε σε ένα πολύ ωραίο καφέ στην αρχή του χωριού, στο "Λίθο". Ωραίο περιβάλλον, πολύ καλό και φιλικό σέρβις.

Στο Καπέσοβο βρίσκεται ένα παραδοσιακό μικρό καφέ, η "Στέρνα", με πολλά σπιτικά προϊόντα (μαρμελάδες, γλυκά αλλά κ κρασί) και.. μια στέρνα μες στο μαγαζί!

Στο Βραδέτο βρήκαμε χιόνια κ θερμοκρασία -3 !! Πέρα από ένα πολύ γλυκό κ γραφικό χωριό δε βρήκαμε κάτι περισσότερο.

Σχετικά με το δείπνο τώρα.... χμμμμ... τι να σας πώ... πήγαμε σε ένα εστιατόριο στην έξοδο του Μεγάλου Πάπινγκου, στο "Θόλο". Μήτε να το διανοηθείτε, απαράδεκτο! Μας χάλασε την ημέρα των Χριστούγεννων! Μαγαζί πολύ "κρύο", χωρίς ιδιαίτερο γούστο, κακός φωτισμός και χειρότερο φαγητό. Με τίποτα, μην πάτε. Κρίμα να ανοίγουν τέτοια κακόγουστα μέρη... ακόμα κ το κρασί είχε χρώμα, έλεος. Μετά το ¨υπέροχο" αυτό δείπνο, ήταν να πάμε για γλυκάκι στη "Μπίμτσα" αλλά δεν είχε τραπεζάκι. Από εκεί όμως αγοράσαμε κάτι ωραία λικεράκια κ τσίπουρο. Τελικά κάτσαμε σε ένα άλλο καφέ σε μια πλατειούλα, συμπαθές, αλλά γεμίσαμε τσιγαρίλα!

Παρασκευή 26/12 δεν κάναμε ΑΠΟΛΥΤΩΣ τίποτα, πέρα από κάτι μικρές βόλτες στο χωριό. Χιόνιζε! Ήταν πολύ ωραία κ γράφικα. Φαγητάκι στην "Καλλιόπη", πολύ πολύ παραδοσιακό, νόστιμο κ οικονομικό αλλά κ πολύ εξυπηρετικό. Τελικά καφεδάκι στον "Ιωαννίδη", πολύ ωραίος χώρος, ωραίος καφές και άψογο σέρβις. Το βράδυ βόλτα στο Μικρό Πάπινγκο σε ένα τοπίο επιβλητικό και ρομαντικό. Επισκεφτήκαμε τον πολυτελή ξενώνα "Μικρό Πάπινγκο",αχ, πολύ θα'θελα να'χαμε μείνει εκεί!! Καθήσαμε στο εστιατόριο "Θέα" όπου έκανα τη βλακεία να πάρω ένα ληγμένο brownies! Τόσο μου'κοψε...

Σάββατο 27/12, ημέρα αναχώρησης! Και να η χιονοστιβάδα (θέα από το παράθυρο του δωματίου). Με αλυσίδες φυσικά, πήραμε το δρόμο της επιστροφής....

Αποχαιρετούσαμε τα Ζαγοροχώρια κρατώντας υπέροχες χιονισμένες εικόνες που μας κράτησαν συντροφιά στις 10 ώρες ταξιδίου της επιστροφής..!